Айлықтың мұңы

    

Қордағы ақша: Әй айлық неге сонша мұңаясың,

Кетіпті ғой тіптен басың салбырап.

Айлық: Оның рас есімді жия алмасым,

Не істерімді білмей тұрмын абдырап.

Қордағы ақша: Кеше ғана шығамын деп қуанып,

Жүр едің ғой неге тұрсың суалып.

Айлық: Қалай ғана суалмаймын қарағым,

Бонкаматтан шықпай жатып тоналдым.

Күні өтіп кеткен екен қарыздың,

Тыңдалмады менің айтқан арызым.

Кредитім бар болған соң амал жоқ,

Оны өтеу мына менің парызым.

-         Қуантуға бара алмаймын үйімді,

Дүкенші жүр қос қабағы түюлі.

Бере алмасам ішіп жеген қарызды,

Күнде келіп жейді менің миымды.

Қордағы ақша: Қарызыңды төледім деп жанықпай,

Қанағат қыл қалғанына қамықпай.

Үйіңе қайт қуантсайшы ертерек,

Суға кеткен үйректей боп зорықпай.

Айлық: Ал одан соң қарызбын сол көршіден,

Балаларға аяқ киім әпергем.

Тағы да алғам оң жақтағы көршіден,

Тойға апардым бұрын маған әкелген.

Қордағы ақша: Ой байғұс ау халің мүшкіл екен ау,

Тілемеймін жауыма да мұндайды.

Қарыз деген неткен мықты күшті жау,

Көрмегенмін өмірімде ондайды.

Айлық: Бұл қарыздар бір біріне қосылған,

Тағы да алғам жұмыстағы досымнан.

Ал қанекей айта қойшы саралап,

Нең қалады нем қалады осыдан.

Қордағы ақша: Жылына бір шыққаныма нала боп,

Жүруші едім сары уайымға қамалып.

Сені көріп тәубе қылдым тәңірге,

Жинақталып тұрғаныма қуанып.

Айлық: Шаттық сыйлай алмағанға налимын,

Қуанышы болсам екен әр үйдің.

Қуанар ем қуанар ем егер де,

Мына менің арқамда,

Орындалып жатса егер әр игің.

Қордағы ақша: Риза болдым жинақтаған қорыма,

Түсірмейтін таршылықтың торына.

Мың да бір рахмет айтам тәңірге,

Нәсіп еткен айналдырмай сорлыға.

-Әй адамдар аяңдаршы айлықты,

Айтыңдаршы айлық неден қаймықты.

Аз дүниеге ете білген қанағат,

Қиналмай ақ иеленер байлықты.

  Альжанова Алтынай